วันนี้มีโอกาสใช้บริการของ ขสมก.ครับ เยี่ยมเลยนั่งสาย25 จากสยามครับ จะมาลงอ่อนนุช แต่ขอโทษ.....ขึ้นรถตอน 4โมงครับ แต่จะผ่านแยกราชประสงค์ได้.....กี่โมงครับ....รู้มั๊ย 5 โมงกว่าๆ
สุดยอดกรุงเทพฯ (จะแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน.......ยังไง)
เลยเกิดอาการสงสัยในขณะนั่งรถว่า คุณตำรวจคงอยากให้เราได้ดูสภาพตึก Central world ที่กำลังซ่อม อืมมม ขอบคุณ หรือจะให้ไหว้องค์พระพรหม........โห หลายรอบเลย แต่ มันติดจริงๆนะครับ หลายคนบอกว่า ติดมากขึ้นตั้งแต่ทางด่วนเพลินจิตมีช่ิอง easy pass ครับ ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ ฝากคุณตำรวจหรือผู้มีอำนาจด้วยละกัน
ทีนี้เรื่องการคิดผิด เหตุเกิดระหว่างรถติดนี่แหละครับ บังเอิญรถที่ผมนั่ง ค่อนข้างว่าง แต่ก็มีผู้โดยสารอยู่บ้าง ที่บอกว่าคิดผิด เนื่องจากการแต่งกาย และขอโทษนะครับ สารรูปของพี่มอมละกัน ดูไม่ได้ ขอโทษต้องบอกอย่างนี้จริงๆ ครับ มอมมากแล้วเอาเหล้าขึ้นมากินบนรถด้วย แน่นอนสายตาหลายๆคนมองพี่แกแบบไม่ดีละครับ แต่มีเหตุการณ์ครับ คือระหว่างรถติดนั่นแหละครับพอรถเลยมาติดต่อที่ใต้สถานีรถไฟฟ้าชิดลม ทางฝั่งตรงข้ามที่ตรงไปสยาม หน้าโรงเรียนมาแตร์ฯ นั้น
รถได้วิ่งครับ แต่อาจจะเนื่องจากติดนานเลยทำให้คนขับรถแท็กซี่เขียวเหลืองคันหนึ่ง หลับครับหลับลึกมาก เพราะรถที่ผ่านไป จะบีบแตรอย่างไรพี่แกก็ไม่ตื่น คันแล้วคันเล่า ทุกคันที่ผ่านจะบีบแตร แต่แกไม่ตื่น จนผมคิด ตำรวจอยู่ไหน เห็นมอเตอร์ไซด์รับจ้างเขาก็ไม่สน และแล้ว พี่ผู้ชายคนที่ผมบอกว่าแกมอมนั่นแหละครับ แกลงรถเมล์ ในวินาทีนั้น ผมคิดเล่นๆนะครับ เฮ้ย สงสัยแกจะไปปลุกแท๊กซี่แน่เลย แล้วก็หัวเราะในใจ ฮึฮึ แล้วคิดต่อว่า "นี่ถ้าแกไปปลุกจริงนะ จะกลับมาเขียนบล๊อกถึงแกเลย"
และก็จริงครับ ผมหัวเราะกับตัวเอง แกเดินไปปลุกเลยครับเปิดประตูเข้าไปปลุก แล้วแท๊กซี่ก็ตื่นครับ และขับออกไป รถเมล์ที่ผมนั่งก็ออกพอดี แต่พี่มอมซิครับ แกยืนบนถนน และโดนรถที่มาที่หลัง บีบแตรไล่แกเสียอีก โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า ถ้าไม่มีพี่มอมแล้วเขาอาจจะเสียเวลามากกว่านี้ก็ได้
คำที่พ่อแม่เคยสอนครับ อย่าตีค่าของคนแค่ภายนอกที่เราเห็น ใช้กับพี่มอมคนนี้ได้จริงๆครับ
