วันพฤหัสบดีที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2553
เบื่อรถติดกับการคิดผิด
วันนี้มีโอกาสใช้บริการของ ขสมก.ครับ เยี่ยมเลยนั่งสาย25 จากสยามครับ จะมาลงอ่อนนุช แต่ขอโทษ.....ขึ้นรถตอน 4โมงครับ แต่จะผ่านแยกราชประสงค์ได้.....กี่โมงครับ....รู้มั๊ย 5 โมงกว่าๆ
สุดยอดกรุงเทพฯ (จะแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน.......ยังไง)
เลยเกิดอาการสงสัยในขณะนั่งรถว่า คุณตำรวจคงอยากให้เราได้ดูสภาพตึก Central world ที่กำลังซ่อม อืมมม ขอบคุณ หรือจะให้ไหว้องค์พระพรหม........โห หลายรอบเลย แต่ มันติดจริงๆนะครับ หลายคนบอกว่า ติดมากขึ้นตั้งแต่ทางด่วนเพลินจิตมีช่ิอง easy pass ครับ ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ ฝากคุณตำรวจหรือผู้มีอำนาจด้วยละกัน
ทีนี้เรื่องการคิดผิด เหตุเกิดระหว่างรถติดนี่แหละครับ บังเอิญรถที่ผมนั่ง ค่อนข้างว่าง แต่ก็มีผู้โดยสารอยู่บ้าง ที่บอกว่าคิดผิด เนื่องจากการแต่งกาย และขอโทษนะครับ สารรูปของพี่มอมละกัน ดูไม่ได้ ขอโทษต้องบอกอย่างนี้จริงๆ ครับ มอมมากแล้วเอาเหล้าขึ้นมากินบนรถด้วย แน่นอนสายตาหลายๆคนมองพี่แกแบบไม่ดีละครับ แต่มีเหตุการณ์ครับ คือระหว่างรถติดนั่นแหละครับพอรถเลยมาติดต่อที่ใต้สถานีรถไฟฟ้าชิดลม ทางฝั่งตรงข้ามที่ตรงไปสยาม หน้าโรงเรียนมาแตร์ฯ นั้น
รถได้วิ่งครับ แต่อาจจะเนื่องจากติดนานเลยทำให้คนขับรถแท็กซี่เขียวเหลืองคันหนึ่ง หลับครับหลับลึกมาก เพราะรถที่ผ่านไป จะบีบแตรอย่างไรพี่แกก็ไม่ตื่น คันแล้วคันเล่า ทุกคันที่ผ่านจะบีบแตร แต่แกไม่ตื่น จนผมคิด ตำรวจอยู่ไหน เห็นมอเตอร์ไซด์รับจ้างเขาก็ไม่สน และแล้ว พี่ผู้ชายคนที่ผมบอกว่าแกมอมนั่นแหละครับ แกลงรถเมล์ ในวินาทีนั้น ผมคิดเล่นๆนะครับ เฮ้ย สงสัยแกจะไปปลุกแท๊กซี่แน่เลย แล้วก็หัวเราะในใจ ฮึฮึ แล้วคิดต่อว่า "นี่ถ้าแกไปปลุกจริงนะ จะกลับมาเขียนบล๊อกถึงแกเลย"
และก็จริงครับ ผมหัวเราะกับตัวเอง แกเดินไปปลุกเลยครับเปิดประตูเข้าไปปลุก แล้วแท๊กซี่ก็ตื่นครับ และขับออกไป รถเมล์ที่ผมนั่งก็ออกพอดี แต่พี่มอมซิครับ แกยืนบนถนน และโดนรถที่มาที่หลัง บีบแตรไล่แกเสียอีก โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า ถ้าไม่มีพี่มอมแล้วเขาอาจจะเสียเวลามากกว่านี้ก็ได้
คำที่พ่อแม่เคยสอนครับ อย่าตีค่าของคนแค่ภายนอกที่เราเห็น ใช้กับพี่มอมคนนี้ได้จริงๆครับ
วันอังคารที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2553
ร้อนนน
สวัสดีครับ วันนี้เป็นวันแรกที่เข้าสู่สังคมblog เคยแต่เป็นผู้รับและหยิบยืม เลยอยากลองดูว่าตนเองจะพอมีภูมิปัญญาสักแค่ไหน
วันนี้เป็นวันที่ร้อนนะครับ ทั้งอากาศและบรรยากาศ?? ใช่ครับ กำลังจะบอกว่าบ้านเมืองเราช่างวุ่นวายสับสนสิ้นดี ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะสงบสุข และดำเนินชีวิตอย่างปกติสุขได้
ทั้งหมดนี้ผมว่ามันเกิดจากมุมมองของคน ใช่ครับ มองตนเองเป็นศูนย์กลาง มองว่าตนเองมีความสำคัญ(บางคนคิดว่า ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก555) เลยคิดทำอะไรก็ได้ โดยไม่ได้ดูถึงสภาพแวดล้อมว่าจริงแล้วเป็นอย่างไร มองว่าทุกอย่างต้องหมุนรอบตัวท่านเอง แต่จริงๆแล้ว เราเป็นเพียงเสี้ยวธุลี ของส่วนประกอบของจักรวาลนี้ อะอะ?? อย่าเพิ่งคิดว่า ทำไมดูถูกตนเองขนาดนี้....
การที่มองตนเองเป็นเพียงส่วนประกอบนั้น ไม่ใช่จะไม่สำคัญนะครับ หลายๆสิ่งในโลกนี้ที่กลายเป็นสิ่งที่สำคัญได้นั้น มักจะต้องประกอบด้วยสิ่งต่างๆเข้าด้วยกัน จริงไหม???? ลองนึกดูนะครับว่ามีอะไรบ้างที่ไม่ต้องมีส่วนประกอบแล้วถือกำเนิดเองได้..................(ช่วยบอกที)
การมองตนเองเป็นศูนย์กลางถือว่าเป็นมุมมองที่เอาเปรียบ เอาประโยชน์เข้าตัวเอง ไม่มีการเอื้อเฟื้อ ตรงข้ามกับการที่คิดว่าตนเองเป็นส่วนประกอบที่จะร่วมพาองคาพยพต่างๆดำเนินไป ดังนั้นการจะทำอะไรนั้น มองรอบข้างก่อนนะครับ มีใครจะได้รับผลกระทบจากเราบ้าง.....ขับรถอย่าเอาแต่เรามัน แต่ต้องเอาคนที่ไปด้วยส่งให้ถึงที่ ทำงานอย่าเอาแต่เรารวย แต่ต้องให้องค์กรอยู่ได้
จบดีกว่าครับ แล้ววันหน้าจะมาใหม่ เที่ยวสงกรานต์ให้สนุกนะครับ.....(เผื่อด้วยนะครับ)
adul449
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)